Mój blog istnieje od października 2012r. Bywało różnie; gorzej, lepiej. Zdarzały się przerwy, chwile załamania i zwątpienia. Mimo wszystko, zawsze wracałam do tego miejsca. Mam chyba jakiś sentyment do tej strony. Pamiętam początki. Ciężki czas dla każdej blogerki. Jest to zupełnie coś nowego, bo pisze się do kompletnie obcych osób. Nie znacie osoby, która siedzi po drugiej stronie monitora, i właśnie to jest czymś intrygującym i niesamowitym. Założenie bloga miało być odskocznią od rzeczywistości i odcięciem się od problemów, które mają miejsce w życiu codziennym. Tak jest. Ale oprócz tego mogę powiedzieć coś więcej. Skoro piszę tu o swoim życiu, o swoich doświadczeniach, odczuciach i różnych innych rzeczach to jest to część mnie. Mam swoje miejsce w internecie. Tylko moje. Ogromnie się cieszę, że kogoś to interesuje i, że są ludzie, którzy naprawdę chcą to czytać. Dążę do perfekcji. Chcę, aby ten blog był pamiątką na wiele lat. Jest to internetowy pamiętnik, który znaczy więcej niż taki na papierze. W internecie nic nie ginie - pamiętajcie o tym. Traktuję to jako swoją pasję, ale i pracę. Wkładam w to dużo serca i czasu. Zrobienie porządnych zdjęć i napisanie czegoś sensownego nie jest takie proste jak mogłoby się wydawać. Trzeba usiąść, pomyśleć, rozplanować to wszystko i dopiero wtedy na spokojnie przejść do realizacji. Kocham to co robię i nie wyobrażam sobie teraz z tego zrezygnować.